رهگذر
" />
ان که،
از صمیمیت ابی بی انتها می گفت،
تنها رهگذری بود،
که در تیره یک شب محو شد در وسعت تاریکی.
و در دوباره اغازی،
چشمانم در جای پایش،
شکستن طراوت تازه ای را دید.......
( ادامه شعر در مجموعه اشعار لیهاک )
+ نوشته شده در پنجشنبه سیزدهم تیر ۱۳۸۷ ساعت 2:22 توسط lihak
|